| Shakaras |
| degustator autorek |
|
| |
| Dołączył: 10 Maj 2007 |
| Posty: 163 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
|
| Skąd: Szczecin |
|
|
 |
|
 |
|
| Szabel napisał: | Shakaras - mi do gustu najbardziej przypadły Orki.
Ataman eta RoXxOrEr!  |
Kolejni obok centaurów i faunów najsłynniejsi pijacy Skruszonych Krain 
rasa będzie miała ciekawe cechy specjalne, które pewnie skuszą nie jednego gracza:
 będą miały zdolność regeneracji, palec to im odrośnie po tygodniu, a kończyna po około miesiącu do trzech miesięcy.
migotliwa dusza sprawia zaś, że duchy i demony nie widzą ich dobrze Przez co trudniej im ich namierzyć czy trafić.
a teraz pokaże co włąśnie napisałem o kulturze żarptaków 
Kultura:
Taniec i śpiew to najważniejsze formy ekspresji artystycznej u żarptaków. Żarptaki opracowały niemal niezliczoną ilość tańców na różne okazje, specjalne rytualne tańce religijne, tańce wojenne, tańce z okazji ważnych wydarzeń jak śluby, pogrzeb, narodziny itd. Najsłynniejsze są tańce towarzyskie, w których żarptaki tańczą grupami, lub we dwoje(te szczególnie budzą zgorszenie, wśród przedstawicieli innych ras Mówiących). Każda kasta, ma własne tańce jakie jej przysługują, niższym kastom nie wolno tańczyć tańców dla wyższych kast, a wyższym nie wypada tańczyć tańców dla niższych kast. Podobnie jest ze śpiewem, lub bardziej chórami, instrumenty muzyczne używane są rzadko, przeważnie specjalnie wyćwiczeni chórzyści, którzy potrafią wydobywać z siebie dźwięki, doskonale imitujące i zastępujące te jakie inne rasy Mówiących wydobywają z bębnów, rogów, fletów itd. Znaczne są także osiągnięcia żarptaków w rzeźbiarstwie, choć nie dorównują precyzji elfickich mistrzów. Kwitnie również poezja, literatura, malarstwo, teatr, choć nie wyróżniają się na tle dokonań innych ras Mówiących.
Podziw budzą dzieła Żarptackich architektów, gdzie wysoko w niebo, wzbijają się iglice wspaniałych zigguratów. Te niezwykłe budowle, stawiane na planie ośmiokąta, składają się z co najmniej trzech tarasów, czego ostatni kończy się iglicą. Wykonane są przeważnie z pomarańczowej, lub czerwonej cegły. Najwyższe sięgają nawet na wysokość dwustu metrów. Budynki należące do biedoty, niższych kast, mają odrapane proste fasady, te bogatsze mają już zdobienia fasad. Przeważnie nisze z wazami, posągami, ale i muszle nad oknami, i parawany. Okna są wysokie, prostokątne, szklane, z okiennicami.
Miasta są przedzielone licznymi i krętymi, ciasnymi uliczkami, oraz ośmioma głównymi ulicami, które prowadzą do placu centralnego, gdzie mieści się min. pałac imperatora, lub innego władcy, urzędy. Istotnym miejscem, jest także znajdująca się w centrum samego placu świątynia Chwara, boga słońca. Wnętrza budowli, szczególnie tych zamożnych pełne są przepychu, który budzi podziw, i zazdrość wśród innych mówiących, zarówno wystrojem wnętrz, zdobnymi kolumnami, jak i innymi bogactwami.
Żarptaki wierzą w Chwara, i uznają go za jedynego prawdziwego boga, resztę bogów redukując do roli demonów i sług Chwara. Chwar jest bogiem słońca, stwórcą świata, sprawiedliwym lecz surowym. Inne rasy przypuszczają że jest to manifestacja boga słońca i kowalstwa, oraz wojny – Swaroga.
Raz do roku, w dniu w którym jest najdłuższy, odbywa się straszliwy i okrutny obrządek – palenie na stosach, postawionych na tarasach świątyni. Żarptaki palą przestępców, i nie ma znaczenia rodzaj przewinienia, czy była to zwykła kradzież, czy morderstwo. Wśród cudzoziemców niosą się plotki, że paleni są także niewolnicy, i pojmani na wojnach. Tak też się czasami zdarzało, jednak były to w rzeczywistości bardzo rzadkie wypadki.
Chwar uważany jest za jedynego prawdziwego boga, i prawdę tę żarptaki starają się przekazać innym rasom, próbując ich nawracać na wiarę w Chwara, z miernym jednak skutkiem, pozostali bogowie mobilizują swoich wyznawców. Próby nawracania czynią jedynie najbardziej religijni i fanatyczni wyznawcy Chwara, w rzeczywistości żarptaki nie są zbyt religijne, choć często używają religii do swych celów.
Żarptaki to zdolni matematycy i astronomowie, układają na podstawie tych obserwacji rozmaite horoskopy, które określają czego należy się wystrzegać danego miesiąca, lub nawet dnia w danym roku! Przeważnie są to jednak zabobony, nie mające nic wspólnego z prawdziwymi wróżbami. Żarptaki jednak wierzą, że w gwiazdach można odczytać przyszłość.
Społeczeństwo żarptaków podzielone jest na kasty. Rodząc się w kaście stajesz się jej członkiem na całe życie, jedynymi wyjątkiem jest kasta wojowników, do której można dostać się na wiele sposobów, oraz podkasta mnichów. Można urodzić się w kaście wojowników, ale każda kasta(z wyjątkiem szlachty), ma obowiązek wysłać odpowiednią ilość jaj danego roku do kasty wojowników, które od wyklucia małe pisklaki będą przyzwyczajać do wojennego rzemiosła. Wojownikiem można stać się także, będąc dorosłym członkiem innej kasty, np. wykazując się podczas pospolitego ruszenia, obrony osady przed zbójcami itd.
Najwyższą kastą jest kasta szlachecka, która stanowi dwór, administracje, nadzór nad wojskiem, spośród szlachty wywodzą się przyszli imperatorzy. Kasta szlachecka również jest podzielona na kasty. Kolejną ważna kastą są kapłani, lecz tutaj, chodzi bardziej o mędrców, osób zajmujących się nauką, religią, magią. Dlatego kasta ta dzieli się na kastę kleryków, odpowiedzialnych za obrzędy religijne i świątynie, filozofów, magów, mnichów wędrujących po Imperium(za których często podają się łowcy przygód, i jest to jedyny sposób by swobodnie wędrować w poszukiwaniu przygód), astronomów itd. ale co ciekawe także artystów, którzy uważani są za wybrańców boga. Kasta rzemieślników i chłopów, dzieli się na największą liczbę podkast, od kupców, poprzez wykonawców danych rzemiosł(każda rzemiosło to inna kasta), chłopów, rybaków. Ostatnią kastą są niewolnicy, a trafić do tej kasty można na rodząc się jako niewolnik!, będąc złapanym w siatkę przez hobgoblinów podczas przejażdżki po wielkim stepie, i sprzedanym żarptakom, lub popełniając przestępstwo.
Słynne są wyroby ze szkła i kryształu. Żarptackie huty, wytwarzają kryształ(wiele różnych odmian) który zastępuje stal, czy żelazo. Np. ostrza broni Żarptackich wojowników wykonane są z tego kryształu. Z innej odmiany kryształu żarptaki budują kadłuby swych okrętów. Naturalnie zdarzają się i kowale czy płatnerze, którzy wykorzystują również i żelazo, czy stal, lecz te rzemiosła nie są tak rozwinięte jak hutnictwo szkła.
Gdy żarptak umiera, odbywa się pogrzeb w którym uczestniczą wszyscy znajomi, co często sprawia, że maszerują w pochodzie całe ulice, a nawet małe miasteczka. Ciało jest składane do drewnianej trumny, następnie w pochodzie, przenoszone jest do krematorium, a tam spalane. Podczas pogrzebu wygłaszane są różne przemowy, wychwalający i przypominające zmarłego. Ważna jest zasada, że o zmarłym nie mówi się wcale, lub tylko dobrze.
Śmierć władcy – Sapa Chwar, to zupełnie inne wydarzenie, podczas pogrzebu, konkurujący o sukcesje tronu, przygotowują się do walki. A właściwie wojny domowej, zwanych wojnami o tron. W płomieniach wojny staje wtedy całe imperium żarptaków, a wojny o tron potrafią trwać długo, zdarzyło się nawet że wojna o tron trwała sto siedem lat, a zakończyli ją wnukowie pretendentów. Ma to swoje bardzo negatywne dla Imperium skutki, przede wszystkim nie jest kontynuowana wizja poprzedniego Sapa Chwara, lub pewne plany i przedsięwzięcia podejmowane są ze znacznym opóźnieniem. Wewnętrzne walki, wykorzystają często też wrogowie, jak np. krasnoludy. Imperium wtedy bronione jest przeważnie jedynie przez wojska świątynne, i pospolite ruszenie.
Język i alfabet:
Język żarptaków przypomina śpiew ptaków, jest piekielnie trudny do nauczenia dla innych Mówiących, ważne są w nim także tempo, natężenie dźwięków, co może zmieniać całkowicie znaczenie wydawałoby się takiego samego słowa. Ponadto żarptaki korzystają często z języka ciała, gdzie poszczególne ruchy ciała i kończyn, głową, mają również swoje znaczenie. O ból głowy innych Mówiących doprowadza, gdy żarptaki rozmawiają mieszanym językiem – mowy i ciała. Alfabet przypomina płomienie, żarptaki piszą od prawej do lewej, i od góry do dołu, zwracając ogromne uwagę na sztukę kaligrafii.
Zarówno mowa jak i pismo żarptaków to trudna sztuka, i tylko najzdolniejsi Mówiący potrafią ją opanować. Szczęściem istnieje język uproszczony, wymyślony przez żarptaki, na wypadek nagłych zdarzeń gdy należy porozumieć się szybko, bez pomyłek. Tą mowę łatwiej już przyswoić obcokrajowcom.
Imiona:
Imiona żarptaków są skomplikowane i długie, często trudne w wymowie, dla innych Mówiących. Dlatego żarptaki często tłumaczą swoje imiona na język obcokrajowca. Ich imiona przeważnie są w stylu czarny wąż, szczęśliwy skorpion, piękny kwiat, lśniący pąk itd.
A brzmią mniej więcej tak:
Trill-trallallalla-triiii, Kokorokokoko; iiiiiiiiiiiiiiIyyyyyyyyyyy Triiiriri lalalalala-a-a-a
Dla przeciętnego elfa to straszna głupota. |
|
) przed straszliwą, i wrogą rasą Olbrzymów. Ludzie stworzą później najpotężniejsze państwo w historii Wyraju Ptasiego, staną się także grabażami własnej potęgi.
)
. Słowo kozak, będzie pochodzić od kozy, a będzie odnosić się do Faunów, a nadane im będzie przez ludzi.
Owszem beda wszystko znosic ze stoickim spokojem, to, ze obieraja dana droge, nie znaczy ze wiedza, co je na niej czeka, a co przygotowaly tkaczki losu