autorskie.wieza.org

Magnes · ciągle nie ma czasu

Zaczynamy. Jak ktoś jeszcze chce dołączyć, to zapraszam.

...a wszystko zaczęło się we wtorek
Luizjana biegła ile sił w nogach, czując wagę przywiązanego do szyi pakunku. Za sobą słyszała tupot licznych stóp, miała także niejasne wrażenie, że wpadnięcie w łapy pościgu może skończyć się bardzo gwałtownie. Zostawiając za sobą ogromną chmurę pyłu, mknęła piaszczystą drogą w stronę krzywego budynku, którego okna przebijały spomiędzy drzew. Nagle usłyszała trzask gałęzi przed sobą. Zatrzymała się gwałtownie i zamrugała krótkowzrocznymi oczami. Czerwone ślepia zapłonęły w zapadającym zmroku, czarny dziób uderzył z morderczą precyzją...

...a już w środę
Magnifico Morlando, prawie jak człowiek i gnom Lars spacerowali szerokim bulwarem prowadzącym przez centrum Basty, kiedy nagle zrozumieli, że stali się adresatami. Słowo kojarzyło im się złowrogo, ale z reklam ulicznych wykonywanych przez przedstawicieli nowej Poczty Imperialnej, wiedzieli, że oznacza kogoś, kto dostał wiadomość.
Wycieńczona kura zaczęła dziobać bo bucie Maginifico czekając, aż ktoś odepnie przesyłkę. Długie szkolenie i skomplikowane eksperymenty przeprowadzone przez szefa Poczty, sławnego - jak sam twierdził - magistra Luisa Blanka, sprawiły, że nioska potrafiła z dokładnością do metra (korzystając z systemu GPS, znanego w kręgach magicznych jako Genalna Ponad-Spostrzegawczość) określić pozycję adresata. Dobiegnięcie tam i dostarczenie przesyłki było bardziej skomplikowane - Poczta Imperialna ciągle walczyła z problemami zagubionych przesyłek - i co gorsza - kur pocztowych, które często kończyły jako rosół.
Kura łypnęła niecierpliwie i podrapała między kamieniami bruku szukając pożywienia. Zbliżało się południe, a co za tym idzie kończyła się zmiana i chciała jak najszybciej wrócić na Pocztę do przytulnej grzędy.

Szabel · większy pożeracz systemów

Lars przykucnął przy kurze i chwycił ją jedną ręką za nogę, po czym drugą sięgnął w kierunku jej karku, który natychmiast postarał się skręcić, w celu zbadania GPS(jest się tym wynalazcą...), zapewnienia miesa na obiad i spokojnego przejrzenia zawartości paczki.

Magnes · ciągle nie ma czasu

Test: Lars, niezdarność + słabość = 3, rzut 45 => duży sukces

Lars zabił kurę nie przejmując się stratami finansowymi Poczty Imperialnej i sięgnął w kierunku paczki, która okazała się zawiniętym w papier z logo PI listem zaadresowanym do "No, kurczę, do kogokolwiek". Jak widać system GPS działał świetnie, bowiem kura nie miała problemów ze znalezieniem adresata - trafiła prosto do dwójki Nieboraków. List głosi:

"Szanowny/a/o panie/pani/państwo/nieokreślone zielonkawe istoty*
O ile trafił do Ciebie ów list, zapewne jesteś świetnie nadającą się do tego zadania osobą. Mianowicie poszukuję śmiałków, którzy podejmą się ochrony Ważnej Przesyłki pocztowej do Wesołej Doliny. O szczegóły proszę pytać w siedzibie Poczty. Wysokie zarobki. Firma dostarcza zapas wyżywienia na drogę, dlatego nie trzeba jeść kur (naprawdę!).

z uszanowaniem
magister Luis Blanko

PS. I proszę! Nie zabijajcie tej kury!

*niepotrzebne wykreśl"

Tymczasem od zabitej kury zaczął dobiegać odgłos: "piiip, piiip, piiip".

Szabel · większy pożeracz systemów

Po przeczytaniu listu Lars streścił jego zawartość Morlandowi. Ten drugi parsknął ze śmiechem usłyszawszy o niezabijaniu kury i po chwili rozmowy zwrócił uwagę na ciche pikanie dobiegające od kury. Lars nachylił się by sprawdzić co wydaje w kurze ten jakże osobliwy dźwięk...

Magnes · ciągle nie ma czasu

Nie kieruj Morlandem.

Lars zauważył że powodem tajemniczego pikania jest miniaturowa skrzyneczka zamocowana między skrzydłami kury. Na skrzyneczce napisane jest: "Alarm przeciwzjedzeniowy".
Tymczasem widzicie jak od strony górującego nad miastem Konika Szachowego zbliża się bulwarem troll i podlatujący skrzat, najwyraźniej idą prosto w waszą stronę. Ubrani są na niebiesko i mają dziwne czapki z napisem "PI". Szliby szybciej, ale o tej porze droga jest pełna przechodniów i wozów, rywalizujących w łamaniu kodeksu drogowego Imperium.

malkav · pożeracz systemów

Morlando pożyczył sobie kurę od Larsa i dał najbliższemu żebrakowi informując, że jak skończy pikać to zamieni się w smażoną. Dodał również: "nie wolno się ruszać dopuki nie przestanie i nie dziękuj" Po czym się oddalił.

Szabel · większy pożeracz systemów

Lars szybko ruszył za Morlandem, przy okazji oglądając się by sprawdzić czy skrzat i troll nie podążyli za nimi.

malkav · pożeracz systemów

Jeśli jest okazją namawiam Larsa by poszedł ze mną: "Będzie mnustwo możliwości. Po pierwsze może mieć więcej takich kur, po drugie z pewnością będzie można coś mu podiwanić, niemówiąc o innych możliwościach. To jak idziemy?"

Magnes · ciągle nie ma czasu

Lars wręczył kurę żebrakowi o bardzo jasnej karnacji, który stał na środku drogi z tabliczką "zbieram na krew"... Biedak nawet nie zdążył podziękować, wymamrotał tylko "Aaale ja jestem jaroszem", a już dopadł go troll pocztowy ze skrzatem - najwyraźniej bardzo niezadowoleni ze straty kolejnej pracowniczki Poczty Imperialnej.
Ochrona poczty najwyraźniej skupiła się na żebraku i kurze, a was zostawiła w spokoju.

malkav · pożeracz systemów

"Co za świat, nawet biedne kury pocztowe nie mogą się czuć bezpiecznie". Rozglądam się za jakimś lizakiem do podiwanienia i ruszam razem z Larsem w kierunku nadawcy dziwnego listu.

Szabel · większy pożeracz systemów

Cóż mam zrobić? Człapię za Morlandem grzebiąc w Antyumarlackim Graniastym Kole Rzutnym...

malkav · pożeracz systemów

"Słyszałeś o ostatnim odkryciu panwymiarowych energooszczędnych cegieł do budowania bibliotek?"

Magnes · ciągle nie ma czasu

Morlando rozglądając się za lizakiem zauważył zgarbioną cichą istotę siedzącą na środku drogi i trzymającą się z głowę, wozy przemykają obok niej z ogromną prędkością z jednej i drugiej strony. Z jednej ręki nieznajomego sterczy lizak z czerwonym kółkiem na środku.
Tymczasem w bocznej uliczce widzicie pokrzywioną siedzibę Poczty Imperialnej, gdzie według listu należy pytać o szczegóły. Przed budynkiem stoi wóz z workami zboża i już z daleka słychać gdakanie.

malkav · pożeracz systemów

Najpierw poczta, przyjemności potem. Po cichu podchodzę do wozu, nadcinam delikatnie jeden worek i wołam "CIP CIP!! kureczki!!". Po czym pospiesznie wchodzę do budynku poczty

Magnes · ciągle nie ma czasu

Kiedy Magnifico wypowiedział magiczne słowa przyzywające kury, nagle obaj z Larsem odczuli na sobie mocno skupioną wolę setek ukrytych móżdżków. Gdyby telepatia potrafiła zabijać, padliby martwi w miejscu. Tymczasem jednak Morlando spokojnie wszedł do środka budynku Poczty. Wnętrze, oświetlone czerwonawym światłem świec, pełne jest piór, a w powietrzu unosi się duszny zapach kokoszek. Za drewnianą ladą siedzi mężczyzna w garniturze z błyskiem szaleństwa w oczach, które zdaje się mówić: "wszystko będzie dobrze, jeśli tylko nie będę zauważać tego chaosu wokół mnie".