autorskie.wieza.org

ernestresch · zerkający na systemy

Miałem złe podejście do SF. Generalnie to... Prawie wszyscy mają. Tworzą oni środowiska zaawansowanie technologicznie tylko w kilku kierunkach, lasery: Fiu bździu, megasuper szybkie wypaśne statki kosmiczne, łamiące wszystkie prawa fizyki: Bez wyraźnych powodów. Ograniczając sobie około 90% możliwości jaki daje konwencja. Postacie w Star Wars zapylają w bawełnianych koszulkach albo w lateksie. Niema innego myślenia. A Science Fiction. Światy za sto, dwieście, pięćset, tysiąc czy więcej lat to powinno być całkiem nieszablonowe myślenie. Wszystko. Od bielizny przez edukację i naukę po prowadzenie wojen. Po co komu pancerz który ogranicza widoczność? Nie lepiej coś całkiem przeźroczystego? Facet do ciebie strzela a tu... dupa. Niema trupa. A właśnie, strzela! Czemu broń w SF nie trafia? Już teraz (2008rok) coraz mniej jest broni która nie trafia sama, czujniki termiczne i takie tam. Broń powinna być szybka i niezawodna. Jeśli trzeba ręcznej to niech będzie połączona z mózgiem nie tak jak w neuroshimie, przez warkocz, ale bezpośrednio. Chip w skroni. Wielkość ziarnka maku. I celuje, łącząc odczyt z satelity czy stacji orbitalnej oraz sieci radiowej czy co tam można wymyślić. Wszystko powinno być inne, koszule utrzymujące temperaturę i wilgotność. Bielizna też Smile

Ograniczenie SF do transportu i broni a pozostawienie tego co najważniejsze: Komunikacji, produkcji. Wszystkiego... Co to za przyszłość, gdzie za 10tysięcy lat dalej będziemy zapylać do fabryki do pracy na 8 godzin? Tak myślę że SF powinno zmieniać wszystko. Racja?

Magnes · ciągle nie ma czasu

Gdyby SF zmieniało wszystko, ludzie czytając lub grając nie mieliby z kim się utożsamiać, ani nie mieliby wokół siebie nic znanego. Byliby zagubieni i szybko by się zniechęcili. Jak się przypatrzysz historii ludzkości, to mimo wszystko tak wiele się nie zmieniło.
Pisząc teraz jakiekolwiek SF warto zwrócić uwagę na ludzką mentalność. Trudno nie zauważyć, że się zmieniła i to mocno. Według ostatnich badań może to być spowodowane zmianami genetycznymi (czyli po prostu ewolucją), bo różnice genetyczne między ludźmi z różnych okresów historycznych okazały się znacznie większe niż wcześniej przypuszczano (w artykule, który czytałem przywodzono przykład Wikingów i ich dzisiejszych potomków).
Samonaprowadzająca broń - świetnie. Bielizna - a kogo to interesuje? Warto przypatrzeć się jak to robią mistrzowie - czyli cykl Diuna, cykl Fundacja itp. W przypadku RPG i żeby nie utonąć w ogromie kreowanego świata opłaca się chyba ograniczyć do kilku elementów i zastanowić się jak wpłyną na losy i myślenie ludzi. Np. twoje chipy w mózgu łączące z bronią wprowadzą wiele innych możliwości i zmian (polecam tak na marginesie Otherland, Inny Świat - cykl Tada Williamsa, gdzie autor bardzo się przyłożył, żeby trafnie przewidzieć BLISKą przyszłość).

ernestresch · zerkający na systemy

Jedni popierają inni negują. Każdy ma inne zdanie. Przyznaję ci rację, że im mocniej świat jest zmieniony, im bardziej niepodobny... Wtedy gracze totalnie nie wiedzieliby co robić, bo i fantasy i SF i wszystko inne. To nasz świat, tylko z nakładką techniczną czy magiczną. Taka prawda. Może nie warto myśleć o czymś takim, bo im coś jest bardziej inniejsze to tym bardziej mniej rozumiane.

Ninetongues · degustator autorek

Nie zgadzam się z ostatnim zdaniem. To jest raczej tak, że inność, która spodoba się w filmie, czy w książce, w grze będzie przeszkadzać.

Nie stawiajmy znaku równości między tak odległymi kolumnami kultury jak literatura czy kinematografia, a "kolumienką" RPG. Światy o których piszesz są jak najbardziej ciekawe i do zrobienia. Ale pytanie brzmi: Co gracze będą z tego mieli? Albo raczej: Co gracze nie będący Symulantami będą z tego mieli?

Czasem, rzadko, ale jednak, trzeba wybrać jedną z dwóch rzeczy. Albo grywalność, albo coś logicznego/mądrego.

W dodatku przytaczane przez Ciebie przykłady troszkę kuleją. Star Wars jako SF? Bez przesady. Natomiast wszystkie te elementy, których tak Ci "brak" w światach SF można znaleźć z nawiązką w klasycznych dziełach gatunku. Od Diuny, przez wspomnianą Fundację, Hyperiona, do kosmosu w którym żyją bohaterowie Gry Endera.

Z Diuny próbowano zrobić RPGa. Linia dość szybko upadła. To była gra li tylko dla garstki symulacjonistów.

Dlatego twórcy SF RPGów starają się tworzyć takie a nie inne, grywalne światy. Myślę, że do tej pory jeszcze nie powstał kosmiczny SF RPG godny tego miana. Mamy albo Space Fantasy jak Star Wars, czy Fading Suns, Warhammer 40000, Kroniki Mutantów, albo "gry-o-statkach" jak Traveller. Nie wiem natomiast jak jest z rynkiem Indie?

Mam pomysł na Indie SF, ale, jak wszystko: To musi poczekać aż skończę Arch Inverted (swoją drogą znów - ja, maniak SF robiący Science Fantasy zamiast SF).

Magnes · ciągle nie ma czasu

Ninetongues · degustator autorek

No nieee wiem... Mi tam Firefly trąci jednak niskobudżetową, pisaną na szybko Space Operą. Oczywiście to nie ma być zarzut, sam jestem fanem STNG. Ale w SF to chyba nie do końca o to chodzi, żeby gracze mieli obcisłe wdzianka i strzelali z fazerów.

Pytanie brzmi, czy da się zrobić grywalny taki świat, jaki znamy z klasyki. Z Fundacji, Diuny itp. gdzie walka nie ma pierwszorzędnego znaczenia, a gdzie bardziej chodzi o typowe dla SF zachwyt, zaskoczenie, ten cały amazement związany z odkrywaniem obcych światów (świata), kultur (kultury), zjawisk... Polityka, religia, socjologia, psychologia, nauka - oto chyba składowe pierwszorzędnej SF. Nie statki, obcisłe wdzianka, obcy, kolor lasera, i dosztukowana do wszystkiego byle jaka fabuła.

ernestresch · zerkający na systemy

Taki świat idealny, taki nowy wspaniały świat. Całkiem podporządkowany, z własnej woli. I podziemie... Ścigani po prostu. Bo są inni. Cel: Uciec stąd. Z tego świata, w głąb kosmosu i znaleźć własny świat.

Craven · większy pożeracz systemów

Ninetongues · degustator autorek

W Solaris jest religia, socjologia, psychologia i nauka. "Obcy" to przede wszystkim horror. Pierwsze pomysły jako miejsce akcji wskazywały gotyckie zamczysko. Mamy tu raczej gotycki horror przebrany za SF.

I o ile horror, w którym jedynym celem graczy byłoby przeżyć, o tyle w Solaris... Cóż. Trzeba by wyprodukować jakąś złożoną psychodramę Indie.

A chodzi o stworzenie gry, która w swojej mechanice, w samym sercu settingu miałaby zapisane złotą czcionką "fantastyka naukowa", a w której będzie można poprowadzić kampanię za kampanią.

-----edit-------

A gdyby tak stworzyć kilka (tylko kilka, nie kilkanaście) ciekawych światów, bohaterów wyposażyć w nadludzkie zdolności (umysłowe raczej niż fizyczne) i wysyłać ich do różnych miejsc z ramienia rządzącej wszystkim potajemnie Organizacji...? Mam zalążki pomysłu.

Craven · większy pożeracz systemów

Mówię o Aliens Camerona Smile

nie Alen Scotta. O SF akcji, nie o gotyckim horrorze.

Trudno IMO w mechanice zagnieździć SFowość, chyba, że założymy, że mechanika w systemie SF musi być procentowa lub realistyczna, a najlepiej jedno i drugie.

Natomast rdzeń settingu - zgadzam się absolutnie. Powiedzmy, że rdzeniem będzie konflikt dwóch ras, o nietypowy układ planetarny, w którym na aż 5 planetach niezależnie rozwinęło się inteligentne życie. Będzie miejsce na militarne SF, na eksploatacje nietypowych środowisk i nowych ras - a w tym znajdzie się miejsce na religię, socjologię i politykę... Jak w każdym SF znajdzie się miejsce na kryminał i sensację.

Ninetongues · degustator autorek

Może mały, szybki warsztacik? Wspólne tworzenie na zasadzie "ot, a może coś z tego wyjdzie"?
Podpatrzyłem na którymś Forum temat, w którym tworzono setting wspólnie, post po poście. Jedna zasada: Każdy może napisać tylko jeden wers tekstu, i nie może napisać dwóch postów po sobie. Z tego co widziałem wychodzą naprawdę fajne rzeczy...

Chyba założę temat do tego osobny, żeby nie psuć wątku ernestresch'a.
[Zakłada]

Craven · większy pożeracz systemów

Ja tylko mówię, że się da zrobić takiego SFa. To co przytoczyłem to bardzo uproszczony rys Kohorty RPG, która zapewne nigdy nie ujrzy światła dziennego. Smile