autorskie.wieza.org

beacon · Administratore

No więc tak...

Ogólnie
Gracz wciela się w postać naukowca, który poprzez swoje eksperymenty na zwierzętach doprowadził do wypadku, w którym jego DNA zmieszało się z DNA zwierzęcia. Wówczas to otrzymał moce związane z tym zwierzęciem. Teraz staje po stronie dobra, lub zła - jako heros.

Świat
Jako że grałem to podczas przesiadywania u babci w Kraśniku z moim kumplem to akcja działa się właśnie tam /takie miasto niedaleko Lublina/. Świat był nasz. Nawet prezydentem Lublina był pan Prószkowski! Zostawaliśmy członkami mafii, laliśmy dresy i takie tam różne. Nawet kiedyś agencję towarzyską rozkręciliśmy.

Postać
Oprócz tego, że postać jest naukowcem, warto wspomnieć, że ma różne formy. Człowiek, człowiekołak, zwierzołak i zwierzę. Różnią się one stopniem zezwierzęcenia. Generalnie wszystko wiąże się z tym jednym, wybranym typem zwierzęcia.

Mechanika
Takowej dotychczas nie było, ale mam zamiar takową dopasować. Choćby w Wieży Snów był pomysł na mechanikę opartą w niemal 100% o kość. Jedna cecha, parę skilli i traitów i orrra!

Generalnie trzeba pamiętać, że to gra "z przymrużeniem oka".

Pablo · Gość

Nie no Becon zapomniales o najwazniejszym. Mianowicie to jest najbardziej expiarski system w jakim gralem. Zabawa z wymyslaniem jak mozna "usprawnic" postac byla swietna. Tworzenie sobie pancerzy [i to trzeba bylo wydawac expa na lewa strone i prawa ciala, nie ma tak dobrze ze pancerz to calosc] drewnianych, pozniej w chityne, zeby w koncu miec jako tako wytrzymala stal; czy hodowanie sztucznych skrzydel.

No po prostu system na dlugie wieczory, a jak jeszcze poumieszcza sie w nim jako "tych zlych" postaci z zycia wziete i nada im sie odpowiednie cechy to jest to beczka smiechu i kupa zabawy.

beacon · Administratore

Zgadzam się. Jaka zieja była z jednego kwiatka z sesji

Walka z Prószkowskim, prezydentem Lublina. Morfujący zaś pracują dla mafii. Prezydent zaczaił się w tzw. Astorii, budynek, którego okna wychodzą na jedną z bardziej uczęszczanych ulic - Aleje Racławickie. Bohaterowie po walce wyrzucają zmutowanego Prószkowskiego przez okno.
Gracz 1: Podchodzę do wybitego okna. Żyje?
MG: Nie wiesz, gdzieś uciekł.

No, może to nie śmieszne, ale mnie się podoba:P

Piszę to nie bez powodu. Jest to:
a) dowód, że da się grać w humorystyczne rpg
b) chęć ukazania, jak wygląda rozgrywka w MM TM.